Sanki, śnieżki i… teatr. Najpiękniejsze przedstawienia dla dzieci na dużym ekranie

Wstęp na projekcje za okazaniem bezpłatnej wejściówki. Wejściówki wydawane będą w kasie Teatru Starego od 15.01.2018r.

Był kiedyś w Telewizji Polskiej regularnie emitowany Teatr dla Dzieci. Starsi widzowie zapewne pamiętają widowiska, które opierały się na najlepszej literaturze, występowali w nich znakomici aktorzy i były niezwykłą szkołą wrażliwości. W pewnym momencie ta, jak to się mówi w telewizji, produkcja, została przerwana. O powody mniejsza, faktem jest, że młoda widownia, która wzrastała w ostatnich 20 latach, mogła oglądać w telewizji wszystko, ale nie tą najszlachetniejszą formę teatralną.

Chcieliśmy w związku z tym w Teatrze Starym przypomnieć kilka klasycznych przedstawień telewizyjnego Teatru dla Dzieci. Mamy nadzieję, że te pokazy sprawią przyjemność zarówno rodzicom, jak i dzieciom. Dla starszych będą sentymentalnym powrotem do ich dzieciństwa. Dla młodszych okazją do poznania tego, co bawiło i wzruszało rodziców, choć wierzymy, że nieprzemijająca wartość takich spektakli, jak Pchła Szachrajka czy Kopciuszek będzie doceniona także przez dzisiejsze pokolenie widzów. Być może telewizyjna oferta dla najmłodszych dzisiaj inaczej wygląda, ale czy na pewno jest lepsza?

„Bromba i inni”
reż. Maciej Wojtyszko
1974 / 28’

Występuje: Wieńczysław Gliński

Widowisko autorstwa Macieja Wojtyszki. Wieńczysław Gliński opowiada historyjki o różnych fantastycznych postaciach, ich zwyczajach i przygodach. Narracja urozmaicana jest rysunkami połączonymi z animacją. Jedną z historii jest opowieść o Brombie i jej ulubionym zajęciu - wędrowaniu po świecie i mierzeniu i ważeniu wszystkiego po drodze. Ponieważ Bromba musi nosić ze sobą różne przyrządy, marzy o jednym instrumencie do mierzenia i ważenia wszystkiego. Kolejna opowieść jest o nieznośnym i psotnym Zwierzątku Mojej Mamy i tysiącu kłopotach wynikających z jego zachowania. W widowisku znalazła się także opowieść o Glusiu i jego nowej pasji - realizacji filmów oraz o tym, w jaki sposób poradził sobie ze swoją klęską jako reżyser.

„Dzieci z Bullerbyn”
reż. Mikołaj Grabowski
1996 / 41’

Karolina Nowak - Lisa
Michał Grabowski - Lasse
Ludwik Popiel - Bosse
Agata Winiarska - Anna
Katarzyna Bojanowska - Britta
Andrzej Popiel - Olle
Weronika Suchodolska - Marta
Róża Morawska - Monika
Iwona Bielska - Mama Lisy
Zbigniew Ruciński - Tata Lisy
Juliusz Grabowski - Dziadek
Zbigniew Kosowski - Wujek Emil
Lidia Bogacz - Kristin
Halina Wyrodek - Agda
Bernadetta Ćwierzyk - Nauczycielka
Alicja Kamińska - Pani z miasta
Ryszard Sobolewski - Szewc
Ryszard Jasiński - Oskar
Krystian Lupa - Jan z młyna

"Dzieci z Bullerbyn" należą do nurtu powieści realistycznych, wspomnieniowych. Książka jest przesycona niczym nie skrępowaną radością życia, dziecięcych zabaw i przyjaźni, niegroźnych waśni i szczerych zadziwień światem. W adaptacji telewizyjnej z konieczności zostały uwzględnione tylko niektóre opowieści z życia maleńkiej osady Bullerbyn. O urodzinach Lisy i nadzwyczaj długiej drodze ze szkoły do domu. O szewcu panu Grzecznym, który wcale nie był grzeczny, i o Pontusie, jagniątku wykarmionym butelką, które nie dojrzało do wieku szkolnego. O tym, jak Lisa i jej przyjaciółki "od zaraz" chciały być dobre dla innych i jak trudno jest sprawić dorosłym przyjemność. O trollach, które może istnieją, Janie z młyna zaprzyjaźnionym z elfami i nocnej wyprawie dzieci na spotkanie z wodnikiem. Te dziwne opowieści, godzące racjonalność myślenia i bujną fantazję, znalazły najbardziej wiarygodnych wykonawców - dzieci. Spektakl zrealizowano w skansenie w Zubrzycy Górnej na Orawie i w pięknych górskich plenerach.