„Zakazane piosenki” film Leonarda Buczkowskiego

Wstęp na wydarzenie za okazaniem bezpłatnej wejściówki.
Wejściówki wydawane będą w kasie Teatru Starego od dn. 04.02.2019 r.
Na wydarzenie nie prowadzimy rezerwacji miejsc. Jedna osoba może odebrać maksymalnie 4 wejściówki.
Rozmowa transmitowana on-line na stronie Teatru Starego.

„Zakazane piosenki”
Polska 1946/1948 / 97’
Reżyseria: Leonard Buczkowski
Scenariusz: Ludwik Starski
Zdjęcia: Adolf Forbert
Obsada: Danuta Szaflarska (Halina Tokarska), Janina Ordężanka (matka Haliny i Romana), Jerzy Duszyński (Roman Tokarski, brat Haliny), Jan Świderski (Ryszard, ukochany Haliny), Jan Kurnakowicz (muzyk Cieślak, sąsiad Tokarskich), Stanisław Łapiński (muzyk, ich znajomy), Zofia Jamry (volksdeutschka Maria Kędziorek), Konstanty Pągowski (dozorca Antoni), Hanka Bielicka (śpiewaczka uliczna), Maria Bielicka (deklamatorka), Janina Draczewska (kioskarka), Alina Janowska (śpiewaczka uliczna) i inni

Po projekcji rozmowa z Grażyną Torbicką.
Prowadzenie: Michał Merczyński

Pierwotnie planowany jako skromny musical – składanka piosenek okupacyjnych – w trakcie realizacji zaczął się układać w pełnoprawną fabułę. Roman Tokarski (Jerzy Duszyński) to muzyk, który w czasie okupacji zakłada uliczną orkiestrę. Satyryczne i patriotyczne piosenki grane na ulicach, podwórkach i w tramwajach przez takich jak oni artystów i amatorów podnosiły na duchu ludność Warszawy, choć za ich wykonywanie często groziła śmierć. Danuta Szaflarska gra tutaj siostrę Romana, działającą razem z nim i swoim narzeczonym Ryszardem w konspiracji. Śledzimy ich losy – i losy mieszkańców okupowanej stolicy od września 1939 roku aż do wkroczenia do miasta Armii Czerwonej.
Losy samego filmu, jednego z pierwszych polskich powojennych filmów fabularnych, cieszącego się olbrzymią popularnością, ale krytykowanego po premierze i przemontowanego, same warte byłyby szerszego omówienia. Jedno jest natomiast pewne – grająca główną rolę kobiecą Danuta Szaflarska dzięki tej roli zyskała status niekwestionowanej gwiazdy.
Magda Sendecka, kurator programu filmowego w Teatrze Starym

Idea festiwalu

Danuta Szaflarska – gwiazda, aktorka, osobowość, postać, najlepsza Mama, Babcia, Przyjaciółka. Najmłodsza wśród najstarszych, najskromniejsza, najdowcipniejsza, dociekliwa, konsekwentna, pracowita, uparta, odważna, prawa, szlachetna, otwarta, ufna, prawdomówna, towarzyska, radosna… i tak mógłbym wymieniać bez końca!

Danutka Szaflarska była nie tylko wielką, wspaniałą artystką sceny i ekranu, ale przede wszystkim wspaniałym Człowiekiem. Każdy, kto choć raz doświadczył Jej uroku, pozostawał w aurze Jej niezwykłej osobowości.

Od początku wspierała nasz Teatr. Gong, którym otwierała tutaj pierwszy seans filmowy nie zabrzmiał w dniu Jej śmierci. Myślcie o tym co chcecie, ale ja sądzę, że był to znak od Danutki: Wyszłam z roli, zaraz wracam. Bo przecież jest z nami cały czas w swoich rolach, wspomnieniach, książkach…

Prezentując wspaniałe role Danuty Szaflarskiej, chcemy mówić o tym, czym jest dziś sztuka  aktorska, czy etos twórcy nadal istnieje, czym jest rzemiosło artystyczne tak ważne w jej przekonaniu.

A także jakim człowiekiem warto dziś być, o co dziś walczyć, o co prowadzić spór. Danutka mówiła, że najważniejsza w życiu jest ŚLEBODA czyli WOLNOŚĆ.

Zapraszamy na pierwszy, ale nie ostatni, Festiwal Danuty Szaflarskiej ŚLEBODA / DANUTKA!

Michał Merczyński, Dyrektor Programowy Festiwalu