Bitwa o kulturę. Kino sztucznie inteligentne / Marcin Stachowicz, Dariusz Majerek / PJM

Rozmowę prowadzi Kaja Klimek.

Rozmowa tłumaczona na polski język migowy      

Parter i loże sali widowiskowej wyposażone są w pętlę indukcyjną     

Wstęp za okazaniem bezpłatnej wejściówki. Wejściówki można rezerwować i odbierać w kasie Teatru Starego od 01.11.2024 r.

Jedna osoba może pobrać maksymalnie 2 wejściówki na każde spotkanie. Większe grupy (uczniowie, studenci i inne grupy zorganizowane) proszone są o bezpośredni kontakt z kasą Teatru w celu rezerwacji miejsc.

Wydarzenie transmitowane online na stronie internetowej (zakładka "Na żywo") oraz na profilu FB Teatru Starego.

Sztuczna inteligencja (AI) dynamicznie wkracza do różnych dziedzin życia, a kultura nie jest wyjątkiem. Jej potencjał do rewolucjonizowania sposobów tworzenia, zarządzania i udostępniania treści kulturowych jest ogromny. Możliwości, jakie niesie ze sobą AI, obejmują m.in. automatyzację procesów twórczych, personalizację doświadczeń użytkowników oraz nowe formy interaktywnej sztuki. Jednakże wraz z tymi możliwościami pojawiają się także istotne zagrożenia, takie jak naruszenia praw autorskich, etyczne dylematy oraz ryzyko zdominowania kultury przez algorytmy.

<Powyższy tekst wygenerowany został w całości przez ChatGPT>

W filmie Spike’a Jonze’a „Ona”, główny bohater zakochuje się w opartym na sztucznej inteligencji programie, mówiącym do niego głosem Scarlett Johansson. Niewiele ponad dekadę później sama aktorka pozwała twórców ChatuGPT, gdy zorientowała się, że nowa wersja programu faktycznie „rozmawia” z użytkownikami używając jej głosu. W zeszłym roku furorę w Internecie robił audiobook „Harry’ego Pottera”, czytany głosem Stephena Fry’a. Problem w tym, że brytyjski aktor… nie miał z tym nagraniem nic wspólnego. Rozwijająca się w imponującym, ale jednocześnie zastraszającym tempie, sztuczna inteligencja powoli staje się istotnym narzędziem również w produkcji filmów i o ile przemyślane (I LEGALNE) działania (Filip Pławiak mówiący głosem Piotra Fronczewskiego w serialu „Rojst Millenium”) są niewątpliwym plusem, wizja świata, w którym aktorki, aktorzy czy scenarzyści (patrz: ubiegłoroczny strajk w Hollywood), mogą być zastąpieni przez AI, przestaje być nieprawdopodobna…

Marcin Stachowicz – publicysta i krytyk filmowy, laureat Nagrody im. Krzysztofa Mętraka. Współpracuje z Krytyką Polityczną, Więzią, Dwutygodnikiem, Filmwebem, „Czasem Kultury” i „Szumem”. Lubi pisać o szeroko pojętej kulturze wizualnej i polityce.

Dariusz Majerek - ur. w 1975 roku w Warszawie. Studiował matematykę na UMCS, pracę magisterską poświęcił rachunkowi prawdopodobieństwa, co ugruntowało jego zainteresowania naukowe w tym obszarze. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na Politechnice Lubelskiej, jednocześnie kontynuując badania nad rachunkiem prawdopodobieństwa. W 2008 roku obronił pracę doktorską dotyczącą warunkowych praw wielkich liczb, uzyskując stopień doktora nauk matematycznych. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Matematyki Stosowanej na Wydziale Matematyki i Informatyki Technicznej. W ramach pracy naukowej rozwija zarówno klasyczne techniki statystyczne, takie jak estymacja punktowa i przedziałowa, weryfikacja hipotez czy analiza wielowymiarowa, jak również nowoczesne metody uczenia maszynowego. Jego zainteresowania badawcze obejmują szerokie spektrum zastosowań analizy danych, w tym problemy z zakresu inżynierii środowiska, gospodarki wodnej, inżynierii budowlanej, medycyny i nauk społecznych.
Jest autorem ponad 70 publikacji naukowych oraz aktywnym uczestnikiem wielu krajowych i międzynarodowych konferencji. Jego indeks Hirsha wynosi 12 według Scopus i 14 według Google Scholar. Współpracuje z licznymi ośrodkami badawczymi, realizując projekty wykorzystujące sztuczną inteligencję. Poza pracą na uczelni prowadzi również działalność gospodarczą w obszarze analizy danych. Główne zainteresowania to sport, film i muzyka. Jest również fanem żeglarstwa i pieszych wycieczek.

#opisujemy