Kino w Teatrze Starym "Stracone złudzenia"

Bilety: normalny 12 zł, ulgowy 10 zł

Stracone złudzenia

Кіно: ВТРАЧЕНІ ІЛЮЗІЇ  

Parter i loże sali widowiskowej wyposażone są w pętlę indukcyjną     

(Illusions perdues)

Reżyseria: Xavier Giannoli

Scenariusz: Xavier Giannoli

Zdjęcia: Christophe Beaucarne

Występują: Benjamin Voisin, Cécile de France, Vincent Lacoste, Xavier Dolan

Francja/Belgia 2021 

149 minut

Co dzisiaj może nam powiedzieć Honoré de Balzac? Okazuje się, że nadspodziewanie wiele. Zwłaszcza w brawurowej adaptacji filmowej, gdzie montaż oddaje gorączkę walki o władzę i przywileje, a wydarzenia i emocje zmieniają się jak w kalejdoskopie w brawurowej inscenizacji i oszałamiających zdjęciach. Dylematy młodego poety ze zdeklasowanej rodziny, który próbuje wedrzeć się na paryskie salony, wydają się do bólu współczesne. Błyskotliwa forma pozwala przełknąć gorzkie pigułki, jakie za autorem powieści aplikuje nam reżyser, wpisując XIX-wieczny dramat kostiumowy w jakże aktualne dyskusje o klasowości, wykluczeniu, elitach, władzy mediów, cynizmie i wartości sztuki. Dowcipne, znakomicie zagrane (ach, ta obsada!) i sfilmowane, pełne energii kino. Nie dziwi siedem francuskich Cezarów.

Magda Sendecka, kuratorka programu filmowego w Teatrze Starym w Lublinie

 

#opisujemy

Kadr z filmu kostiumowego. Ujęcie z góry na szeroko uśmiechniętego mężczyznę rozkładającego ręce na boki, unoszącego twarz ku górze. Mężczyzna jest w bogatym, eleganckim stroju ze złotą apaszką i pod szyją i koroną na głowie. Ma jasny, ceglasty strój. Na drugim planie mężczyźni w czarno-białych, eleganckich strojach. Wszyscy składają dłonie do oklasków.

 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

 

Втрачені ілюзії

(Illusions perdues)

Реж. Ксав'єр Джаннолі

Сцен. Ксав'єр Джаннолі

Фото Крістоф Бокарне

Грають: Бенжамен Вуазен, Сесіль де Франс, Венсан Лакост, Ксав'єр Долан

Франція/Бельгія 2021

149 хвилин

 

Що може сьогодні розповісти нам Оноре де Бальзак? Виявляється, що більше, ніж можемо очікувати. Зокрема у сміливій екранізації, де монтаж виконано так, що показано запеклість боротьби за владу і привілеї, а події та емоції змінюють одна одну, як у калейдоскопі, у зухвалих постановках та дивовижних сценах. До болю актуальними здаються дилеми молодого поета з позакласової родини, який намагається залізти до паризьких салонів. Завдяки привабливому вигляду, ми можемо легко проковтнути гірку пігулку, яку дають нам режисер та автор роману, вставляючи костюмовану драму 19-го століття в таку актуальну дискусію про класовість, відчуження, еліти, владу ЗМІ, цинізм і цінності мистецтва.  Дотепна, видатна акторська гра (ох, цей акторський склад!) і операторська робота сповнені енергією кіно. Тому не дивують сім французьких «Цезарів».

 

Магда Сендецька, кураторка кінопрограми Старого театру в Любліні